Radyo 45'lik

Çarşamba, Aralık 27, 2017

ATATÜRK’ÜN ANKARA’YA GELİŞİNİN 98. YILDÖNÜMÜ..


Dostlar,
Bu gün, 27 Aralık 2017, Gazi Mustafa Kemal Paşa’nın Kurtuluş Savaşı’nı örgütleme üzere Anadolu’ya geçtikten yaklaşık 7,5 ay sonra Ankara’ya geliş günü.
Bilindiği gibi Osmanlı Devletinin kurtuluşuna İstanbul’da olanak bulamayan Paşa, çözümü Anadolu’da halkı örgütlemede göemüş 16 Mayıs 1919 günü Samsun’a hareket etmişti.. İŞte bu 7,5 ayın kısa öyküsü aşağıda..
*****
1. Dünya Paylaşım Savaşı sonunda Osmanlı Devleti yenilmiş sayıldı. İtilaf Devletleri
her yeri işgale giriştiler. Sadrazam Tevfik Paşa’nın imzaladığı Sevr Antlaşmasına
(10 Ağustos 1920) göre, Anadolu’nun da paylaşılması kararlaştırıldı. Urfa, Antep, Maraş, Adana, Antalya ve başkent İstanbul işgal edildi. Yunanlar 15 Mayıs 1919’da İzmir’e girdi. Vatanı bu hazin işgalden halkla el ele vererek kurtarmak için Mustafa Kemal Paşa, İstanbul’da çare üretilemeyeceğini görünce, 19 Mayıs 1919’da Samsun’a çıktı.
22 Haziran 1919’da Amasya Genelgesi yayımlandı:
  • Vatanın geleceği tehlikededir;bu durumdan kurtuluş milletin azim ve kararlılığı ile olacaktır.”
Daha sonra Erzurum’a geçen Atatürk, 23 Temmuz 1919’da Erzurum Kongresini,
4 Eylül 1919’da Sivas Kongresini topladı. Bu halk kongrelerinde milli iradeye dayalı
hükümet kurulması temel hedef oldu. Tüm illere telgraflar çekilerek halkın kendi adına karar verecek temsilcileri seçmesi istendi. Bu temsilcilerin toplanacağı güvenli yer bir gerekliydi.
Ankaralılar Atatürk’ü ve Temsil Heyeti’ne seçilenleri Ankara’ya davet ettiler.
Gazi Mustafa Kemal Paşa Kurtuluş Savaşının en iyi Ankara’dan yönetileceği inancındaydı. Anadolu’nun ortasında ve cephelere eşit uzaklıktaydı. Tüm illerde haberleşme ve ulaşım olanağı yoktu. Bu gerekçelerle Gazi ve Temsil Heyeti üyeleri
27 Aralık 1919 günü Dikmen sırtlarından Ankara’ya girdi.
27 Aralık 1919 Cumartesi… Hava açık, ılık… Birkaç gün evvel sepeleyen kar tutmamış.
Halk, Çankaya bağlarının batısındaki Kırşehir yoluna açılan yokuş boyunca akın akın yollarda… Kulaklar minarelerde. O tarihsel anı, selalarla bütün Ankara’ya müezzinler duyuracaktı. Gazi Paşa’yı karşılamaya gelenler arasında bölük bölük seğmenler,
göz alıcı, hepsi de çakı gibi… Kimi atlı, kimi yaya… Kiminin sağ omzunda baltaları asılı… Kiminin Martini tüfekleri çapraz… Şal kuşaklarında hançerler parlıyor,
gözleri gibi… Usta davulcular gelmiş; Abdal Hasanlar, Deli Hasanlar, Kara Mahmutlar, Mohaç’tan, Çaldıran’dan ya da bir başka er meydanlarından… Sabırsız bir bekleyiş… Saat:15.10…Selalar duyuldu. Yokuş başına doğru yüklendi Ankara… Bir sevinçli telaş, bir büyük coşku… Uzaklarda bir motor gürültüsü vardı. Sonra korna sesleri…
Evet geliyordu, Mustafa Kemal.
Yedi ay önce Bandırma Vapuruyla Samsun’a çıkan Ordu Müfettişi (Orgeneral Mustafa Kemal Hazretleri) değildi bu gelen. Anadolu Hareketini başlattığı için Vahdettin’in
“İdam Fermanı”nı boynunda taşıyan, istifa edip bütün rütbelerini sökmüş,
  • Sine-i Millette ferd-i mücahit” olarak Mustafa Kemal’di.
Yaralı bir halk, O’nun önderliğinde buradan şahlanacaktı. Samsun’da bir hurdalıktan alınan, her parçası bir başka yerden bulunmuş, üstü açık, köhne otomobili yaklaşınca heyecan doruğa varmıştı. Gülümsüyordu Mustafa Kemal, henüz 38 yaşındaydı ama yüzünde nice savaş meydanının tandırında yoğrulmuş bir olgunluk vardı. Mavi gözleri çelik pırıltısıyla yanıyor. Kalpağının iki kenarında, şakaklarında uçuşan başak rengi saçları, güzel yüzüne başka bir anlam yüklüyordu. Yokuş başında seğmenlerin önünde durdu, otomobilden indi. Onlara doğru ağır ağır yürüdü. Esas duruşa geçtiler.
Tek can idiler. Bütün gözler O’nun gözlerinde düğümlüydü. Vakur ve sert bir sesle:
–          Merhaba efendiler! Dedi.
–          Sağol Paşa Hazretleri…
–          Arkadaşlar! Buraya neden geldiniz?
–          Millet yolunda can vermeye geldik!
–          Fikrinizde sabit misiniz?
–          Andolsun!
Mustafa Kemal’in gözleri yaşardı. Zincir kabul etmeyen bu halk O’nun peşinde, gerekirse ölüme bile, göz kırpmadan gidebilirdi. Ankara ve çevresinin tüm halkı
Atatürk’ü ve Temsil Heyeti üyelerini coşkun sevgi ve sevinç gösterileri içinde davul-zurna ile karşıladı. Eskimiş bir otomobilden inen bir çift gök rengi gözün derinliklerinde vatan ufuklarından tutsaklık bulutlarının dağılışını görmüşler, yurdun kurtuluşuna inanmışlar ve O’nu sonsuza dek “Reis” tanımışlardı. Yassı deri kalpağının altında zayıf bir yüz, kaç ay, kaç yıl ve yıllar milleti için rahat yüzü görmemiş, çelikleşmiş, sarı bir çehre ve içe işleyen sıcak bir bakış… Boz palto altında sivil yol elbisesi, kumandanca yürüyüş…
Mustafa Kemal Paşa Ankara’ya böyle geldi, halay çekildi, seğmenler gösteriler yaptı.
Bu içten karşılama Gazi Paşa’yı çok duygulandırdı. Teşekkür etti. İçinde bulunduğumuz durumu, bundan nasıl kurtulacağımızı özetleyen bir konuşma yaptı.
Ata’nın Ankara’ya gelişi, Kurtuluş Savaşı için önemli bir dönemeçti. TBMM’nin açılması, ordu kurulması vb. çalışmalar Ziraat Mektebinde başlatıldı. Ankara, Kurtuluş Savaşının merkezi oldu. Sonsuza dek başkentlik görevi üstlendi.
DÜNYADA İLK KURTULUŞ SAVAŞI BAŞARI ile SONUÇLANDIRILDI..
Her 27 Aralık’ta seğmenler at sırtında gösteriler yapar, kent bayraklarla süslenir,
Atatürk Koşusu yapılır. Okullarda törenler düzenlenir. Halk şenliklerle bu mutlu günü kutlar.
Kurtuluşun şanlı öncülerini 98 yıl sonra saygı ve özlemle anıyoruz.
Kutsal Emaneti sonsuz geleceğe taşıyacağız…
Hoş gelişler ola Mustafa Kemal Paşa, hoş gelişler ola..
Sevgi ve saygı ile.
27.12.13, Ankara
Dr. Ahmet Saltık
www.ahmetsaltik.net

Cumartesi, Aralık 23, 2017

New Year Ne Ifade Eder?

2017 tarihli senenin bitişi ve sırası itibari ile 2018 tarihli senenin gelişini ifade eder, diye yazıp burada kapatmayacağım konuyu. :)

Yeni yıl, yenilenmenin, kararlar almanın ve bu kararların hayata geçmesinin, bilinmeyene kapıları açmanın, tazelenmenin hissettirdiği mutluluktur. Özellikle de benim için..